VAKANTIE 2021




Drie weken aan de kust!


Wat heb ik weer genoten van het buiten zijn, het geluid van de golven op het strand, wat lekkers eten en drinken met z’n vieren op een (bereikbare) strandtent, een boek lezen, zand aan mijn voeten, een rennende Roef, 48 worden in het bijzijn van lieve familie, naar een schoonheidsspecialiste en kapper gaan, de zon op mijn huid voelen, het geluid van de specht horen in de hoge bomen naast het huisje, koerende duiven horen in de ochtend, schreeuwende en zwevende zwaluwen zien in de avond. 

Zwemmende kids (dapper, jongens, want wat was het koud!) een ijsje eten, was buiten te drogen hangen. 

Duinkonijntjes zien wegrennen, mooie bloemen in de berm zien, puur natuur rode bessen eten uit eigen tuin. Vriendinnen spreken. 

Alles in het bijbehorende vakantie-tempo. Heerlijk. 


Wat had ik graag over de duinen gefietst; met een rotgang er vanaf gezoefd, km’s per dag gemaakt. Ik had willen suppen, zwemmen, door stadjes slenteren. Een dag op het strand liggen. 

Ik had dit jaar wat steden in België willen laten zien aan de jongens. Een verre -verdere- reis willen maken met ze. Spannende dingen zien en vooral; doen. 


Maar het gaat niet. De kanker staat me in de weg. En meer dan voorheen.

God-Allejezus wat heb ik een pijn. Ribben, rug, schouder. De uitzaaiingen verspreiden zich als een olievlek. Het wordt allemaal slechter. Ik stoei met diverse pijnstilling. Niets valt lekker. 

Ik kan niet bukken, slecht zitten. Niet lopen en slecht fietsen. Met afdrogen en aankleden heb ik soms hulp nodig. 

Voortdurend ben ik aan het worstelen met acceptatie, vergelijk ik dit jaar met vorige jaren, zoek ik toch naar andere ervaringen. Elke minuut van de dag. 


Wat had ik ‘t graag grootser gehad. De reizen. Ervaringen met de jongens. Het dóen, vooral. 

Lopen in Schotland. Mooie dingen zien in IJsland. Genieten in Griekenland. Kanoën in Frankrijk. Afzien in Oostenrijk. 


Vrees niet. Ik blijf evengoed genieten van de kleine dingen. Altijd. Met volle teugen en intense blik. 


Het afzien zat ‘m dit jaar in iets anders dan in fysiek bezig-zijn. Ik mis het zo. Ik mis mij.






Reacties

Een reactie posten