GRATIS BIJWERKINGEN AANGEBODEN Hoe een medicijn ‘valt’ is altijd afwachten. Na drie en een half jaar Tamoxifen stapte ik in augustus over naar de volgende anti hormoon combinatie; Palbociclib-Letrozol. De eerste maanden leek dit goed te gaan. Dat wil zeggen: de bijwerkingen vielen mee en waren ongeveer gelijk aan die ik al had. Of het daadwerkelijk mijn tumor én uitzaaiingen tot stilstand heeft gebracht, weet ik nog niet. Die scans en MRI’s volgen net voor de zomer, denk ik. Toch veranderde er iets. Sinds een aantal weken heb ik extreme haaruitval en ik heb daarnaast een bizarre huiduitslag rond mijn neus en mond. En ondanks dat het een beetje komt en gaat, voel ik me er diep ongelukkig bij. Het zijn veranderingen die mij weer extra met mijn neus op de feiten drukken, mij weer laat voelen en zien hoe ik echt aftakel, maar wat misschien voor de buitenwacht iets is waarvan men zegt ‘Ach. Het kan altijd erger’. (Tenminste, dat denk ik dan.) Na overleg met mijn oncologe ga ik tijdelijk
Posts
GEEN GEWENNING Het is de tekst van een ander. Zo maar iemand die ik tegenkwam op Twitter. Een lotgenoot, natuurlijk. Dat wel. Alleen diegene met een soortgelijke ervaring kan zó compleet beschrijven wat ook ik voel als ik weer dat ziekenhuis binnenloop. Dít dus. Elke regel klopt. Het went nooit. (Dit beschrijft het gevoel vóór een operatie. Ik vertaal het naar ‘elke bezoek aan het AVL’)
FILE Zo. In de file gestaan voor en bij AVL van 10.30 tot 14.15 uur. Bloedprikken, wegen, bloeddruk meten, lab afwachten, gesprek oncoloog en nieuwe pillen ophalen. Alsof alles weer gratis was daar vandaag; zo druk!! Bloedwaardes en bloeddruk oké, (kunnen beiden iets zakken maar oncoloog vond t prima) gewicht omlaag (ik blij) 😊 dus: volgende check 10/5. Na mei maken we weer eens mooie foto’s en/of scans. (Foto newslocker, Google Afbeeldingen)