GRATIS BIJWERKINGEN AANGEBODEN
Hoe een medicijn ‘valt’ is altijd afwachten. Na drie en een half jaar Tamoxifen stapte ik in augustus over naar de volgende anti hormoon combinatie; Palbociclib-Letrozol. De eerste maanden leek dit goed te gaan. Dat wil zeggen: de bijwerkingen vielen mee en waren ongeveer gelijk aan die ik al had. Of het daadwerkelijk mijn tumor én uitzaaiingen tot stilstand heeft gebracht, weet ik nog niet. Die scans en MRI’s volgen net voor de zomer, denk ik.
Toch veranderde er iets. Sinds een aantal weken heb ik extreme haaruitval en ik heb daarnaast een bizarre huiduitslag rond mijn neus en mond. En ondanks dat het een beetje komt en gaat, voel ik me er diep ongelukkig bij. Het zijn veranderingen die mij weer extra met mijn neus op de feiten drukken, mij weer laat voelen en zien hoe ik echt aftakel, maar wat misschien voor de buitenwacht iets is waarvan men zegt ‘Ach. Het kan altijd erger’. (Tenminste, dat denk ik dan.)
Na overleg met mijn oncologe ga ik tijdelijk met één van de twee pillen even stoppen. Hormoononderdrukkers krijg ik ook nog in prik- en andere pilvorm dus dit proberen, kan. Ik vind het spannend maar wil het toch proberen.
Hoe belangrijk onderzoek is en hoe belangrijk het maatwerk tav de uiteindelijke wérking van medicijnen voor patiënten met uitgezaaide borstkanker blijft, lees je op de onderzoekspagina van het AVL. Het zijn minieme stapjes maar voor mij is het De Wereld.