GELUK Drie jaar geleden stortte mijn wereld in en dacht ik niets meer te kunnen, qua vermogen en qua tijd. Afgelopen week ben ik voor het eerst sinds bijna twintig jaar weer op wintersport geweest. Alhoewel skiën niet meer mag ivm te hoog risico op botbreuken (en de mogelijke gevolgen) heb ik grenzen verlegd als een dolle; berg-op en berg-af gewandeld, elke dag minstens twee uur, alle ellendige bijwerkingen van medicijnen en spijt over het niet kunnen skiën, trotserend. En wat maakte het me trots. Trots op mijzelf én mijn moedertje van 70 die mee is. Wat een geluk.
Posts
Posts uit maart, 2018 tonen