VOORUITKIJKEN, IN DE SPAARSTAND
Vandaag ging ik de uitslag van de PET scan van afgelopen week bespreken, samen met mijn mama.
Vandaag gaf mijn moeder mij een cadeau om vooruit te kijken....Zowel de primaire tumor in mijn borst als de verschillende uitzaaiingen zijn in activiteit afgenomen t.o.v. juni 2018. De pillenmix die ik neem, daar ga ik, ondanks alle heftige bijwerkingen, voorlopig dus nog mee door.
Wel lijk ik er een paar uitzaaiingen bijgekregen te hebben. Omdat dat elkaar eigenlijk een beetje tegenspreekt, volgt voor de zomer nog een MRI. En naar aanleiding daarvan, mogelijk wat bestralingen.
Vooralsnog ben ik bést blij met deze uitslag (schone lymfen. schone organen) en ga ik mijn blik weer richten op leuke dingen (doen) waarvoor ik weergaloos wil sparen. Bovenaan deze spaar-wensenlijst staat ‘energie’, waar ik een chronisch tekort aan heb.
Vooruitkijken vind ik nog steeds bizar eng. Misschien zelfs steeds enger. En toch gaat het helpen.
Het evenwicht tussen angstig zijn voor wat komt, realistisch zijn, me richten op de toekomst en kracht halen uit een positieve instelling, verschilt van dag tot dag. En kan zo verschrikkelijk gevoed worden door diezelfde energie.
In de spaarstand dus!
Vandaag ging ik de uitslag van de PET scan van afgelopen week bespreken, samen met mijn mama.
Vandaag gaf mijn moeder mij een cadeau om vooruit te kijken....Zowel de primaire tumor in mijn borst als de verschillende uitzaaiingen zijn in activiteit afgenomen t.o.v. juni 2018. De pillenmix die ik neem, daar ga ik, ondanks alle heftige bijwerkingen, voorlopig dus nog mee door.
Wel lijk ik er een paar uitzaaiingen bijgekregen te hebben. Omdat dat elkaar eigenlijk een beetje tegenspreekt, volgt voor de zomer nog een MRI. En naar aanleiding daarvan, mogelijk wat bestralingen.
Vooralsnog ben ik bést blij met deze uitslag (schone lymfen. schone organen) en ga ik mijn blik weer richten op leuke dingen (doen) waarvoor ik weergaloos wil sparen. Bovenaan deze spaar-wensenlijst staat ‘energie’, waar ik een chronisch tekort aan heb.
Vooruitkijken vind ik nog steeds bizar eng. Misschien zelfs steeds enger. En toch gaat het helpen.
Het evenwicht tussen angstig zijn voor wat komt, realistisch zijn, me richten op de toekomst en kracht halen uit een positieve instelling, verschilt van dag tot dag. En kan zo verschrikkelijk gevoed worden door diezelfde energie.
In de spaarstand dus!
Reacties
Een reactie posten