ROTDAG
Soms is een dag, een rotdag. Vijftig lange minuten in een oorverdovende MRI scan gelegen waarbij mijn hoofd te klem lag (auw). Doodmoe en emotioneel. Een klein stukje van mijn voortand afgebroken. Mijn haar valt nog steeds met bossen tegelijk uit en ik ben grijzer dan ooit. Mijn been doet pijn en wil al een paar weken niet lopen. Vanuit heup? Bekken? Wervelkolom?
Ik weet het. Morgen zal anders voelen. Maar wat háááát ik deze dagen hartgrondig. Vanuit mijn tenen tot aan mijn grijze kruin.

Reacties